60 lat noworudzkich szkół technicznych i zawodowych

      Strzałka czasu ma tylko jeden kierunek i razem z przestrzenią przesuwa się tylko do przodu. Wydawałoby się, że nie ma na to rady, chociaż specjaliści od kwantów ciągle nie dają za wygraną. Jednak okazuje się, że czas i przestrzeń można cofać.

      29 września br. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Nowej Rudzie obchodził jubileusz 60-lecia istnienia. Tego dnia dla wszystkich, którzy byli i są związani ze szkołą, czas zatrzymał się i zaczął cofać. Nastąpił powrót do najlepszych chwil życia, do kilku lat, które szybko minęły, ale stały się jakże brzemienne w skutkach, odciskając się nieodwracalnie, niczym pieczęć, w pamięciach, emocjach i osobowościach, wyznaczając kierunek dalszych losów.

      Uroczystości jubileuszowe rozpoczęły się o godz. 9.00 mszą świętą w kościele p. w. św. Mikołaja w Nowej Rudzie, podczas której został poświęcony nowy sztandar Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych ufundowany przez Radę Rodziców. Następnie o godz. 10.00 w sali widowiskowej Miejskiego Ośrodka Kultury w Nowej Rudzie odbyła się uroczysta akademia, w której udział wzięli zaproszeni goście, wśród nich parlamentarzyści, władze samorządowe i oświatowe, dyrektorzy zaprzyjaźnionych szkół, absolwenci, byli i obecni pracownicy noworudzkich szkół technicznych i zawodowych oraz społeczność uczniowska. W tym miejscu należy również wspomnieć o sponsorach, którym bardzo dziękujemy, bez ich wsparcia finansowego nie byłaby możliwa realizacja wszystkich zamierzeń związanych z organizacją jubileuszu.

      „Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem” (...) – tymi słowami dyrektor szkoły mgr inż. Bogdan Kostecki zwrócił się do gości zaproszonych na akademię, podczas której w drzewiec sztandaru wbito kilkanaście gwoździ honorowych. Następnie dyrektor szkoły uroczyście przekazał sztandar przedstawicielom społeczności uczniowskiej. Był czas na taniec, poezję i śpiew. Był czas na życzenia, wspomnienia i historię. Po akademii były spotkania w macierzystych szkołach i późnym popołudniem bal absolwentów. Drugi dzień zarezerwowany był na spotkania zespołów klasowych z wychowawcami oraz na zwiedzanie Nowej Rudy i okolic.

      W ubiegłym roku noworudzka szkoła rozpoczęła pracę w nowych strukturach – w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Nowej Rudzie, powstałego z połączenia Noworudzkiej Szkoły Technicznej, Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 oraz Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2. Obecnie szkoła tworzy zintegrowany zespół - ZSP, czyli  Zdrojowisko, Stara Droga, Poligraf.

      Jest to największa szkoła w powiecie kłodzkim i jedna z największych na Dolnym Śląsku. Zatrudnia 120 nauczycieli i kształci 1250 uczniów i słuchaczy w 50 oddziałach, w skład których wchodzą: 24 technika, 12 liceów profilowanych, 3 licea ogólnokształcące, 3 szkoły zawodowe, 4 szkoły policealne, 3 licea dla dorosłych i jedno technikum uzupełniające. Szkoła jest bardzo prężnie działającym ośrodkiem edukacyjnym na tym terenie, kształcącym  w wielu zawodach i specjalnościach.

      Szkolne obiekty rozciągają się na odcinku kilku kilometrów. Baza lokalowa to kompleks budynków przy ul. Stara Droga, Obozowa i Kopernika, internat przy ul. Niepodległości, schronisko i stadion przy ul. Górniczej. To aktualnie. A jak było 60 lat temu?

       W roku 1946 na terenie Nowej Rudy powstały dwie szkoły: Dokształcająca Szkoła Przemysłu Węglowego oraz Państwowa Szkoła Graficzna. Na początku szkoły te zatrudniały jedynie kilku nauczycieli, jednak dość szybko i prężnie rozwinęły się kształcąc rzesze młodych ludzi dla potrzeb przemysłu górniczego i poligraficznego. W 1962 roku korzystając gościnnie z budynków szkoły poligraficznej została utworzona Zasadnicza Szkoła Włókiennicza dla pracujących w Dolnośląskich Zakładach Przemysłu Jedwabniczego. W 1972  roku podjęto decyzję o rozdzieleniu tych dwóch placówek.

      W ciągu tych 60 lat istnienia szkoły w świat poszły tysiące absolwentów. I to dosłownie „w świat”: nie tylko rozjechali się po całej Polsce, lecz wywędrowali do innych krajów położonych na różnych kontynentach. Wielu ukończyło najprzeróżniejsze rodzaje studiów, stając się ponownie „absolwentami wyższego stopnia”. Wielu zrobiło kariery zawodowe, naukowe, artystyczne czy polityczne, uzyskując wysoką pozycję społeczną i uznanie w swoim środowisku. Sukcesy życiowe zawdzięczają samym sobie, ale … nie tylko. To przecież dzięki szkole zdobyli wiedzę niezbędną do przebrnięcia przez sito egzaminów wstępnych na studia. To przecież szkoła w znacznej mierze ukształtowała ich osobowość i umożliwiła im „wyjście na ludzi”. Niektórym nie powiodło się wskutek fatalnych splotów okoliczności uwarunkowanych trudnymi dzisiejszymi czasami. Chociaż z drugiej strony, te dzisiejsze czasy otwierają nam okno na świat, co może przynosić optymizm. Ze szkołą wiążą się wspomnienia pozostające na całe życie. W czasie nauki zostały często nawiązane silne więzi emocjonalne, które trwają niejednokrotnie przez lata. Odżywają one z całą mocą w trakcie zjazdów takich, jak ten 29 września.